Wyjdźmy z założenia, że wszędzie możemy (się) uczyć. Zarówno otaczający nas naturalny i ten konstruowany przez człowieka świat, którego doświadczamy, jak i przestrzeń wirtualna – internetowa, która również jest realną mogą wpływać i wpływają na nasze skupienie, zaangażowanie, emocje, chęć poznawania nowego. Tworząc szkolne przestrzenie edukacyjne, w których młody człowiek spędza większość dnia i w której dorosły (nauczyciel) realizuje swoje zawodowe zadania pamiętajmy,
że powinny służyć procesowi uczenia się przez całe życie, wzmacniać możliwości zdobywania
i kształtowania kompetencji (ze szczególnym uwzględnieniem kompetencji kluczowych) w pełnym poczuciu bezpieczeństwa i komfortu (w tym przypadku warto zasięgnąć do założeń projektowania uniwersalnego).

                W niniejszym artykule prezentujemy rekomendacje dla organów prowadzących, dyrektorów szkół i placówek oświatowych, nauczycieli w przygotowywaniu, zmienianiu, udoskonalaniu przestrzeni edukacyjnych (tych szkolnych, stereotypowo łączonych tylko z salą lekcyjną, gabinetem, warsztatem, labolatorium, ale także rozumianych w szerzej – korytarze, klatki schodowe, świetlica, biblioteka, stołówka, zewnętrzny teren placówki), jak i innych przestrzeni, w których możemy wzbudzić ciekawość świata.
Rekomendacje z założenia nie są zbiorem zamkniętym. Wręcz przeciwnie. Uwzględniając kolejne doświadczenia, trendy, nowości katalog rekomendacji będzie poszerzany, udoskonalany, modyfikowany.